Herrijzen

Het dateert van 7 december dat ik nog eens heb gelopen. Door omstandigheden waaronder oververmoeidheid en half ziek zijn, liep ik daarna zo’n tien dagen niet meer. Mijn voeten deden minder pijn en ik besefte dat een zevental weken wachten met lopen een oplossing zou kunnen bieden voor de vervloekte hielspoor die beide voeten een verbrijzeld gevoel gaven dat me bij momenten ’s nachts wakker hield. Een looppauze is alles behalve leuk maar was noodzakelijk. De kilo’s besluipen me en de moed is zoek maar de voeten moesten genezen.

Morgenochtend breekt het tijdstip aan dat ik voorzichtig terug van start ga met een vijfkilometerloopje. Mijn loopuitrusting ligt klaar naast bed, mijn wekker staat om 6u15, mijn blogje sluit ik snel af om in dromenland te duiken. Waar geen hielspoor bestaat en overal heuvels, bergen, bossen, duinen en stranden zijn om eindeloos te door te rennen.