Zaterdag trotseerden Kelly en ik ruim 27 km woeste Ardennen in de regen en modder. We stegen hierbij verticaal 1043 meter tussen de glibberige boomwortels en blinkende rotsen. Ik had nergens anders willen zijn en niets anders willen doen.
We startten allebei met ons ultra lichtgewicht regenjasje want het regende en dat zou niet meer ophouden. Maar na een kilometer speelden we het uit want koud hadden we niet. De inspanning van de eerste helling op te lopen, verwarmde onze lijven.
Samen uit, samen thuis. Stap per stap zonder flauw doen. Doorbijten als het moest. Weten dat aan elke klim een einde komt en dat zelfbeklag nog nooit iemand vooruit heeft geholpen.
Sommige stukken waren rauw en genadeloos, andere sprookjesachtig verraderlijk maar steeds technisch. Het parcours liep volledig naast, doorheen en dicht bij de Ourthe die we twee maal doorwaadden. Heerlijk om de kuiten te verwennen na soms zure klimpartijen.
Zelf namen we geen foto's om ons volledig op de prachtige natuur en de gladde ondergrond te kunnen concentreren. Hierbij dank ik dan ook Facebook friends Jos en Roland voor de foto's. De professionele foto's zijn van sportfotograaf Geoffrey Meuli.
Heftige trail. Zo heb ik ze nog niet gedaan. Alleen ‘poldertrails’ tot nu toe. Complimenten voor jullie prestatie.
Groetjes,
Dorothé
LikeGeliked door 1 persoon
Super! En knappe foto’s! Als ik dit nu zo lees, ben ik toch wel blij dat ik deze nog even aan mij heb laten voorbij gaan. Eerst nog wat trainen, ik weet weer wat gedaan! 🙂
LikeGeliked door 2 people
Chique hé… volgens mij gaat deze langs vele stukken die ik ook deed op les Boucles Ardennaises.. pittig nietwaar 😉
LikeGeliked door 1 persoon