Zaterdag liep ik 9,5 kilometer in een setting weekend-na-alweer-een-drukke-werkweek-tijd voor gezin-annex-huishouden. Niets nieuws onder de zon. Behalve dat we ’s avonds een verjaardagsfeest hadden. Eentje dat laat begon waardoor om 23u naar huis gaan geen optie was. Het gevolg was dat ik weliswaar nuchter pas om 2u in bed lag.
Om 8u moesten we opstaan zodat we om 10u met de kinderen ergens ter plekke waren. Ik zou mijn looptoer rond Brugge plus Brugge-Damme-Brugge in de namiddag klaren.
Helaas. Eenmaal thuis overviel een reusachtige vermoeidheid me. Ik kan marathon-training niet combineren met een sociaal leven. Dit was het enige weekend in maanden dat ik nog eens onder de mensen kwam buiten een kader van lopen. Het gevolg heeft me gekraakt.
Ondergetekende heeft haar training dus geskipt. Dat wordt vanavond als de kleinsten in bed zitten een dikke 10 km en morgenavond de rest. Het begint echt te spannen. Nog 26 drukke dagen tot mijn eerste marathon.
