Vrijdag was het lopen functioneel – ik moest me verplaatsen van punt A naar B – wat een aangenaam gevoel was dankzij het nut. Vandaag was het anders. De geplande 90 minuten veroorzaakten een soort schuldgevoel ‘het is maandag en ik zou nu eigenlijk moeten werken’ wat onnozel is want het werk wordt vandaag opgeschoven om ergens rond 22u30 te eindigen.
Misschien had ik niet zo veel zin in de training: een heen op de dijk van Oostende station met een ommetje op de pier naar Raversijde en na 45 minuten de terug op het strand tot Oostende. Heen en weer levert wel een symmetrische hoogtemetersgrafiek. Dat vind ik mooi.
